ÜÇÜNCÜSÜ GERÇEKLEŞEN "SINIF EKSENLİ MÜCADELE" BULUŞMALARI İÇİN BAZI SAPTAMALAR

 

İşçi sınıfı mücadelesini önemseyen, farklı kurumlardan, bağımsız bireylerden farklı anlayışlara sahip dostlarımızla sürdürmeye çalıştığımız sohbet dizisinin üçüncüsünü gerçekleştirdik.

Katılımcı sayısı ve yüzleri zaman zaman değişse de işçi sınıfı mücadelesinde yaşanan tıkanmanın anlaşılması ve aşılması noktasında mücadelede ısrarcı olan, sürekli katılım gösteren arkadaşlarımızla  ne yapmalı? nasıl yapmalı? soruları üzerinde fikir üretme çabalarını sürdürüyorlar.

 Sınıf buluşmaları bu güne kadar belli bir disiplini olmayan sohbet havasını aşamayan, odaklanma zorluğu yaşadığımız bir biçimde sürdü.

Bu güne kadarki buluşmalara bir ön bilinçle katılan arkadaşların dışında, konunun muhatabı olmayan veya daha gevşek bir tutumla dahil olan arkadaşların varlığı nedeniyle ortak bir çalışmanın temelleri üzerine somut çıkarımlarda bulunduğumuz verimli bir sonuca ulaşamadık.

Örgütsüz, plansız, amaçları net olarak tanımlanmamış, kendiliğinden bir sohbet havasında geçen toplantılarda, çalışmanın yeterince yol alamaması, zaman ve moral açısından olumsuz etkilemeye devam ediyor. Somut işe dönük odaklanamama nedeniyle gerekli enerji bir türlü açığa çıkamıyor.

Yaşadığımız gericilik döneminde bütün dünyada sınıfa dönük saldırıların her açıdan derinleştiği, kayıpların arttığı ancak yeterli ve önleyici bir yanıtın verilemediği ortadadır. Farklı düzeylerde sınıf içinde örgütlü olan, sınıf içinde güç oluşturmaya çalışan yapıların güç, mevzi ve moral kaybettiği bu koşullarda sınıfın içinde yol açıcı, moral yükseltici bir çalışmanın zorunluluğu ve aciliyeti sınıf devrimcilerine ağır bir sorumluluk yüklüyor.

 Ancak koşulların zorluğu, görevlerin ağırlığı ve örgütsüzlüğün açığa çıkardığı umutsuzluk dalgasının sınıftan kaçışı hızlandırdığı ve farklı burjuva siyaset arayışlarını güçlendirdiği de üzerinde durmamız gereken başka bir gerçeklik olarak karşımıza çıkıyor. Süreklileşen tasfiye dalgaları ideolojik zemin kayıplarını, örgütsel tasfiyeleri besliyor. Burjuva ideolojisi egemenlik alanlarını genişletiyor bütün solları sınıf örgütlerini kendi yedeğine alıyor. Düzen tasfiye olan solların burjuva siyasetin kuyruğuna takılması ve onu beslemesiyle varlığını sürdürüyor.

Kapitalist düzen bütün dünyada merkezi, otoriter ve açık şiddete dayalı bir iktidar yapısını hızla inşa ederken, sınıfsal temele dayalı örgütlü yapılar aynı oranda bir dağınıklık girdabında savruluyor.

Bütün meseleleri sınıflar mücadelesi ekseninde, işçi sınıfının iktidar hedefine bağlı olarak ele alanlar açısından temel sorun işçi sınıfının iktidar mücadelesine önderlik edecek bir sınıf partisinin yokluğu ve yaratılması sorunu can yakıcı bir görev olarak ortada duruyor. 

Ancak bir yandan bu sorunun çözümüne emek harcarken diğer yandan sınıf mücadelesinin gündelik görevlerine dair bir pratiğin örülmesi görevi de önümüzde duruyor.

Bu sorumlulukla davranma refleksi gösteren ayrımsız herkesin katkısına ihtiyaç duyduğumuz bir dönemin içinden geçiyoruz. İşçi sınıfı mücadelesini bilimsel ve tarihsel bir kavrayışla ele alanların ortak mücadelesi dışında seçeneğimiz yok.

Her küçük katkı önemlidir. Kim ne katabilirse bu katkıyı önemseyen, doğru temelde yoğuran, dostlarını aktif anlamlı bir çabanın parçası olarak gören bir anlayış etki alanımızı büyütecek, gücümüzü arttıracaktır.

Ancak bu mücadele zemininin sınırlarının, amaç ve ilkelerinin, olanak ve imkanlarının, potansiyel güçlerinin bu mücadeleye çağrı yapanlar tarafından birlikte yürütülecek tartışmalarla belirlenmesi ve amaç disiplini içinde bir çalışmanın yürütülmesi sınırlı imkanlarımızın ve enerjimizin daha verimli hale getirilmesinin temellerini oluşturacaktır.

İşçi sınıfına umut aşılamanın yolu birlikte mücadelenin getireceği kazanımlara bağlıdır.

Kapitalist düzen bütün rezervlerini hızla tüketerek, çoktandır dünyamızın fiziksel sınırlarını zorluyor. Çürüme ve yıkım, insan dışılık, çıkarı işçi sınıfından yana olan herkesi harekete geçmeye zorluyor. Renginden, inancından, cinsel yöneliminden vb. birçok nedenlerden dolayı insanlar kendilerine yaşam hakkı tanımayan bu vahşi düzenden kopuyor.

Bu kopuş çürüme ya da isyan olarak şekilleniyor. Çürüme ve isyan aynı anda yayılıyor.  Kapitalist düzen pazarın dışında kalan milyarlarca insanı hayatında dışına itiyor. En temel gıda, barınma ve sağlıklı yaşama hakkını yok sayıyor.

Dünyanın bütün ormanları talan ediliyor, okyanusun ortasında atık plastiklerin oluşturduğu çöp dağları oluşmuş durumda. 

İnsanlığın mücadele birikimi dünyayı bir avuç asalak milyarderin yağma alanı olarak görmesine izin vermeyeceğimize dair bir çok tarihsel belge sunuyor. 

İnsanlığın kurtuluşu için işçi sınıfının tarihsel rolünü oynamasına iktidarı zorla koparıp almasına ihtiyacımız var.

"Devrimcilik" iddiası taşıyanlar, sermaye iktidarının gündeminin dışına bir türlü çıkmayı başaramıyor. Sınıfla buluşamıyor. Biriken öfke patladığında onun içinde kayboluyor, sürükleniyor. Kendiliğinden eylemlere öykünüyor kendine pay çıkarıyor, analiz yapıyor. Hepsi bununla sınırlı kalıyor. Sınıf örgütsüz, örgütler sınıfsız. 

Kendisinin örgütleyemediği hiç bir isyan iddia sahiplerini boş hayallere sürüklememelidir.

İnsanlığa umut olabilecek, sınıf eksenli bütünleştirici bir odak oluşturacak, bir mücadeleyi öremez isek insanlık derin bir karanlığın içine sürüklenecek.

Kapitalizm parçalayıcı ve dağıtıcı özelliğiyle sınıf cephesini bölüyor dağıtıyor.

Dünyada sermaye sınıfına dahil olmayan herkes farklı düzeylerde bu saldırının hedefindedir. Ancak yürütülen mücadeleler parçalı, dağınık ve iktidar perspektifinden yoksun olduğu için  insanları yormaya, sönümlenmeye ve sonuçsuz kalmaya mahkumdur. Sınıf hareketi dışında hiç bir hareket Kapitalist düzen için tehdit değildir. 

Sermaye dünya çapında örgütlenmişse, proletaryada dünya çapında örgütlenmelidir.

Manifestoda vurgulanan "Bütün ülkelerin işçileri birleşin" şiarı bunu yüz elli yıldan fazla bir zaman öncesinden saptamıştır.

"Her devrimin temel sorunu iktidar sorunudur" diye boşuna söylenmemiştir.

Sermaye düzeni ne kadar dağıtırsa, biz o kadar birleştirici olmak zorundayız.

Mücadeleyi farklı kompartımanlara bölen yorucu ve tüketici, tasfiyeci anlayışlara prim vermemeliyiz.

Bütün mücadelelerin zafere ulaşacağı tek yer işçi sınıfının iktidar mücadelesidir.

Düzenden rahatsız olan bütün herkese çağrımız bu yönde olmalıdır.

Bu tarihsel sorumlulukla sadece emeğe değil, insan onuruna, haysiyetine yönelen, köleleştirici saldırıları durdurmak farkında olan herkes için hem tarihsel bir zorunluluk hem de bir sorumluluk olarak önümüzde duruyor.

Farkında olanlar farkında olmayanların yükünü de omuzlayarak insanlığın sürüklendiği bu vahşet çağına dur deme gücüne sahip olan tek sınıfa yönelmeliyiz.

Onların ağır sömürü koşullarında atölyelerden, fabrikalardan, sanayi havzalarından, sayısız işsiz kahvelerinden yükselen isyanına ses vermeli ve kendilerini yalnız zanneden, bireyselliğin hücrelerine hapsedilmiş milyonları kucaklayacak güçlü bir çağrıyı birlikte yükseltmeliyiz.

1871 de Paris Komününde, 1917 de Rusya’da nasıl başardıysak, bu gün yeniden denemeye cüret göstermeliyiz.

 İşçi sınıfının zincirlerinden başka kaybedeceği bir şey yok kazanacağı koca bir dünya var!

 Cüret etmeyenler başaramazlar.

Tarihin gösterdiği ışıklı yolda yürüyenler bu karanlığı yenme gücüne sahiptir.

Tarih bunu defalarca kez doğrulamıştır.

Küçük işleri ciddiye almayanlar büyük işleri başaramazlar.

Sınıf mücadelesi bir kültürel faaliyet boş zaman geçirme alanı değildir.

Bu bakış ve sorumlulukla, sağlam temellere dayanan, istikrarlı ve amaç disiplinine bağlı bir çalışmayı inşa edebiliriz.

Daha derli toplu, daha planlı bir çalışma bize ciddiyet kazandıracak, gücümüzü büyütmemizin yolunu açacaktır.

Her toplantı bizi daha berrak bir düşünceye taşıyacak ve önümüzü görmemizi sağlayacaktır. Aramıza katılan potansiyel öncü işçilerle etki alanımız daha da arttırma olanağı yakalayacağız. Bu bakışla çalışmanın geliştirilmesi açısından bazı önerileri paylaşmak yararlı olacaktır.

 Somut öneriler:

• Toplantı saati, konusu ve katılımcılar önceden belirlenmeli, toplantıyı sabote edecek sürprizlere imkân verilmemelidir.
• Toplantıyı bir arkadaş yönetmeli, söz vermeli konuları toparlamalı ve not almalıdır.
• Toplantı süreleri önceden belirlenmeli ve söz kullanımı konu içinde kalarak sınırlandırılmalı, herkesin konuşmasına imkân verilmelidir.
• Belli aralıklarla başladığımız günden bu yana yaptıklarımız, yapamadıklarımız, çalışmanın gidişatı değerlendirilmelidir.
• Çalışma yürüteceğimiz temel konularda anlayış birliği ve kavramların ortak algıyla kullanılması konusunda bir dizi teorik gündemler öne alınmalıdır. Örneğin;  
• Genişleyen İşçi sınıfını kapsamı,                                                              
• Sınıf kimliğinde yaşanan deformasyon,                                                
• Üretim süreçlerinde yaşanan dönüşüm ve sonuçları,              
• Sendikalar, Sermayenin yeni eğilimleri ve olası sonuçları,                    
• İşsizlerin, sendikasız sigortasız, güvencesiz, mülteci işçilerin durumu ve örgütlenmesinin araçları,                                                      
• Sınıf çalışmasının sorunları vb.                                                                                                                                                    
• Bir haberleşme sosyal medya ağının oluşturulması dışımızdaki güçlere ulaşma ve haber paylaşımının örgütlenmesi.

 

GELECEĞİ KURACAK OLANLAR, BİRLİKTE MÜCADELENİN ZEMİNİNİ ARIYOR!

BÜTÜN ÜLKELERİN İŞÇİLERİ  BİRLEŞİN!

Sınıf içinde çalışan demokratik kurumlardan, sosyalist partilerden ve  Kürt siyasal hareketinin temsilcisi arkadaşlardan oluşan bir grup insanın ortak mücadele zemini arayışı ekseninde yaptığımız toplantıların ikincisi 14 Ağustos Cuma akşamı gerçekleştirildi.

İzmir özelinde sınırlı sayıda katılımcıyla gerçekleştirdiğimiz sohbette karmaşık ve çoklu bir gündeme, dağınık bir konuşma akışına rağmen, konuşmacıların açığa çıkardığı yeni sorunlarla mücadele zemini oluşturmanın ilk adımı sayılabilecek ne yapmalı,  nasıl yapmalı sorularına demir atmış olduk.

Sohbet sınırlarında gerçekleşen toplantıya dair öneri ve tespitler gelecek toplantıların daha verimli geçmesi açısından yararlı olacaktır düşüncesiyle aşağıda sıralanmıştır;

Komünist manifestonun çağrısı emperyalist, kapitalist saldırganlığın zincirlerinden boşandığı günümüzde ısrarla muhataplarını arıyor. Dünya işçi sınıfına ve insanlığa umut olan Ekim devrimi deneyinin çözülüşüyle birlikte başlayan karşı devrim dalgası her düzeyde şiddetini ve tahribatını artırarak yoluna devam ediyor. 

Yükselen gericilik dalgası sistemli saldırılarıyla, geçen yüzyılda işçi sınıfının elde ettiği tüm kazanımlarını yok ederek, ekonomik, ekolojik ve insani bir yıkıma sürüklüyor.

İnsanlık tarihinin belki en kapsamlı ve derin saldırıları güçlü devrimci bir yanıt verilemediği için insanlığı çürütmeye devam ediyor.

İçinde bulunduğumuz dönem olanak ve olasılıklar nedeniyle geleceği kurmak isteyenlere ağır bir sorumluluk yüklüyor. 

Bu çürümüş düzeni yıkmak için, ne kitleleri harekete geçirebilecek moral üstünlüğe, ne de güçlü örgütlü yapılara sahibiz. Ancak kriz dönemlerinin devrim ve karşı devrim diyalektiğinin işlediği süreçler olduğunun bilgisine sahibiz. 

Kapitalizmin yok saydığı açlığa ve sefalete sürüklediği sistemin dışına attığı kitleler her gün daha da çoğalıyor.

Sisteme duyulan örgütsüz öfke kimi zaman patlamalara yol açsa da bir sonuca varamıyor.

Kitlelerin örgütsüzlüğü düzenin ömrünü uzatıyor. Sosyalist, devrimci yapılar bir türlü güç biriktiremiyor. Kitlesel ayaklanmalarda öncülük rolünü üstlenmekten uzak bir anlayış ve  örgütsüzlük hala sürüyor. 

Devrimci sosyalist hareket ve Kürt siyasal hareketi başta olmak üzere toplumda muhalif sesler çıkaran tüm yapılar, (burjuva düzenin iyileştirilmesi talebi dahil) fiziki şiddete uğratılıyor.

Düzen çoğunluğu ikna gücünü yitirdikçe şiddete sarılıyor. Sistematik baskı ve fiziki şiddet her yerde görünür bir şekilde normalleştiriliyor. Toplumun sınırlı özgürlük alanları her gün dahada daraltılıyor. 

12 Eylül'le başlayıp bu güne kadar süren tasfiye dalgalarına karşı sağlam bir ideolojik hatta sahip, örgütlü devrimci bir çıkış gerçekleştirilemediğinden her dalga sağlam bir ideolojik temele dayanmayan kumdan kaleleri yerle bir etmektedir.

Durumun farkına varıp devrimci bir kopuşu gerçekleştirmenin adımlarını atma iradesini ortaya çıkarmak zorundayız.

Sürekli tasfiye dalgalarına dayanabilecek sağlam ideolojik temellere sahip bir anlayış ortaya konamadığından, burjuvazinin belediye seçimlerinde sol bir bütün olarak CHP'nin ülkücü ve ne olduğu belirsiz adaylarının peşine takılmıştır.

Kendi iradelerini burjuvaziye kiraya verenlerin sınıfa güven vermesi mümkün değildir.

Önce tarihsel haklılığımıza dayanan bir öz güvene sahip olmalıyız.

Bizi güçlü kılan kalabalık olmamız değil bütün eşitsizliklere son verecek işçi sınıfının tarihsel devrimci rolüne olan inancımızdır.

İşçi sınıfı ve ona bağlaşık potansiyel toplumsal güçler düzenin saldırıları karşısında yalnızdır, örgütsüzdür. Uzun süredir sınıf kimliğinin parçalanmasına ve deformasyonuna dönük ideolojik ve pratik çabalar etkili olmaktadır. İşçi sınıfı çok güçlü bir kuşatma altındadır.

Bu kuşatmayı kırmak ve sınıf güçlerini harekete geçirebilecek bir odak yaratmak kafa yormamız gereken temel meselemiz olmalıdır.

Başarıya ve kazanımlara yol açmayan her eylem moral çöküntüye yol açarak umutsuzluğu besliyor. Bu kısır döngüyü kırmak için umudu büyütecek kazanımlara ihtiyacımız var.

Bunun içinde örgütlü sürekli bir mücadelenin gerçekleşebileceği bir zemini yaratmak zorundayız.

Bu bilinç ve kavrayışla mevcut olanakların sınırlarını zorlayarak içinde bulunduğumuz tarihsel ve konjonktürel durumu, sosyolojik dönüşümü anlama çabasına ağırlık vermeliyiz.

Bütün ayrıntılarıyla kendi gerçekliğimizin  farkında olmak bile bizi önemli bir üst basamağa taşıyacaktır.

İçimizden bir arkadaşımızın ani den rahatsızlanması ve hastaneye götürülmesi nedeniyle bazı arkadaşlarımız toplantıya katılamadılar. Arkadaşımızın yapılan tetkikleri gece geç saate kadar sürdüğü için toplantı eksik katılımla gerçekleşmiş oldu.

Bundan sonraki toplantıların daha etkin,verimli, daha sistemli, temsil düzeyi yüksek katılımla gerçekleşmesi ortak çabamızla mümkün olacaktır.

Toplantının biçim, içerik ve usulüne ilişkin bir takım olumsuzlukların daha planlı ve sistematik bir çabayla aşılması verimlilik açısından önem taşımaktadır.

Dağınık, plansız, hedefsiz, başlığı rastgele belirlenmiş bir toplantının bizi ileriye taşıyamayacağı ve yoracağını tespit etmek gerekir.

Bundan sonraki süreçte katılımın sürekliliği ve toplantının planlanmasını yapacak bir mekanizmanın oluşturulması yararlı olacaktır.

Uzun bir zamanın yemek hazırlığıyla geçirilmesi konuşma zamanından çalmıştır.

Toplantı konusunun işlenişi ulaşılan sonuçlar, öneriler bir sonuç tutanağıyla saptanmalıdır.

Bir araya geliş nedenimiz ve bunun en verimli bir çabayla sonuca ulaştırılması dikkate alınmalıdır.

Konuşan arkadaşların gündemin dışında dağınıklığa yol açan konuşmalarının önlenmesi için bir yönlendiricinin ve toparlayıcının olması yararlı olacaktır.

Birlikte yapabileceklerimizin sınırlarını ve çerçevesini net olarak çizmeli buna uygun bir yol haritası çıkarmalıyız.

İşçi sınıfıyla bağlarımızı güçlendirmek için çalışma alanlarında onlara dokunabilecek bir çaba içinde olmayı planlamalıyız.

Yolumuz uzun, yükümüz ağır, gücümüz sınırlı, bunu bilerek mevcut potansiyellerimizi açığa çıkaracak bir çabayı birlikte öreceğiz. 

Bu düzen bir avuç sömürücü dışında kimseye insan gibi yaşanacak bir gelecek vaad etmiyor.

Eşit özgür bir geleceği kuracak olan tek güç işçi sınıfıdır.

"GELECEK GÜZEL GÜNLER İÇİN 

GÖKTEN AYET İNMEDİ BİZE

BİZ ONU KENDİMİZ VAAD ETTİK KENDİMİZE"

                                                      NAZIM HİKMET

İŞÇİ SINIFININ KURTULUŞU KENDİ ESERİ OLACAKTIR!